Biegówki na Młocinach i Przystanek Młociny

Za oknem zima. Ilość czasu na jazdę była w ubiegłym tygodniu odwrotnie proporcjonalna do tego, ile było do zrobienia w pracy. W weekend udało się jednak nadrobić trochę ruchowych zaległości!

Biegówki. Pomysł ten zrodził się w głowie mojej żony już jakiś czas temu, ale albo nie było śniegu albo czasu albo pojawiała się jeszcze jakaś inna przeszkoda. Przyznam, że sam początkowo nie wykazywałem jakiegoś wielkiego entuzjazmu - szukałem raczej jakiejś okazji do wyjścia na szosę, ale kolejny raz przekonałem się, że czasami warto posłuchać żony... ;)

M odnalazła Biegówki na Młocinach (Facebook). Przed 10:00 zameldowaliśmy się na miejscu żeby zobaczyć z czym to się je - na nartach biegowych nie jeździliśmy nigdy :) W planach były zajęcia dla początkujących z instruktorem, więc dla nas idealnie. Tak naprawdę, od początku nam się spodobało. Zarówno atmosfera panująca na zajęciach jak i sama jazda, chociaż w naszym przypadku dopiero powoli zaczynało to przypominać jakąkolwiek jazdę. Początkowo ciężko było mi się pozbyć zjazdowych przyzwyczajeń (zwłaszcza przez to, że w biegówkach wpięta jest tylko przednia część buta), ale im dalej, tym było lepiej. Trafiliśmy też na świetną pogodę - chociaż na termometrze było -18°C, to bardzo pozytywnie nastrajało bezchmurne niebo i słońce, za którym zdążyłem się już stęsknić w ciągu tych ostatnich dni. Spędziliśmy naprawdę fajne dwie godziny na świeżym, mroźnym powietrzu i czuję, że to nie ostatni raz, kiedy pojawiliśmy się w Parku Młocińskim. Swoją drogą, był to jeden ze standardowych celów (albo też półcelów ;)) moich rowerowych wypadów jeszcze za górskich czasów. Wspomnienia na pewno są i będą pozytywne, zarówno z biegówek jak i roweru. Szczerze polecam wszystkim!

Poniżej jeszcze trzy zdjęcia - jakiś dowód musi być, prawda? Cała (ponad trzydzieści osób!) ekipa, ja i moja wspaniałomyślna żona ;)

Ale, ale... To nie koniec. Jest jeszcze wisienka na biegówkowym torcie i akcent rowerowy w jednym. Otóż właściciel wypożyczalni (swoją drogą bardzo sympatyczny gość, a i ma za sobą rowerową przeszłość, więc dodatkowy plus ;)) jest jednocześnie właścicielem knajpy Przystanek Młociny, oddalonej od wypożyczalni dosłownie o rzut beretem kaskiem:

Ornamenty przy wejściu dość jasno określają docelową grupę klientów... :)

Nic dodać, nic ująć. Wystrój i atmosfera jest mocno swobodna i wg mnie bardzo fajnie pasuje do miejsca o takim charakterze. Podczas naszej wizyty nie zdążyliśmy niestety zapoznać się organoleptycznie z całą zawartością menu, ale myślę, że każdy narciarski/rowerowy/biegowy zapaleniec znajdzie coś dla siebie. Jedzeniu oraz piciu może też towarzyszyć czytanie lektur branżowych (przy okazji - o książce Ullricha pisałem dwa lata temu):

Kiedy już uzupełnimy płyny i kalorie, przyjdzie zapewne moment, kiedy części tych płynów trzeba się będzie pozbyć... A można to zrobić w miejscu oznaczonym w wyjątkowo rowerowy sposób :)

W ten też sposób dobiegła końca nasza wizyta na Młocinach. Jak wspomniałem wcześniej, mam nadzieję, że nie ostatnia.

W niedzielę zaś uraczyłem authora sporą ilością śnieżnej brei, ale o tym będzie następnym razem... :)