Szosa 05-12-2014 (41,44 km)

Dawno nie byłem na rowerze wieczorem. Nie byłem pewien czy w weekend będę miał okazję żeby pokręcić, a chciałem sobie odreagować dość intensywny tydzień w pracy. Jazda w ciemnościach też coś w sobie ma, więc w piątkowy wieczór wskoczyłem na scotta z zamiarem zrobienia kilku dyszek po mieście (poza nim jest już niestety trochę gorzej z widocznością). Chciałem się po prostu trochę skatować, a od pewnego czasu i tak nie mam okazji żeby zrobić jakieś dłuższy dystans. Trzeba się więc cieszyć tym, co jest ;)

Podobnie jak w ubiegłą sobotę, termometr pokazywał -2°C, czemu towarzyszyła tym razem dość gęsta mgła. Nie miałem konkretnej trasy w głowie, aczkolwiek w planach - standardowo ostatnimi czasy - była m.in. Oboźna.

Ze względu na skrzyżowania i światła, jazda po mieście jest często, nazwijmy to, interwałowa... Człowiek zdąży złapać jakąś przyzwoitą prędkość i zaraz trzeba hamować. Doturlałem się jakoś do Oboźnej i podjechałem sobie trzy razy.

Na zdjęciu widać (a przynajmniej taki był plan ;)) lżejszy początek podjazdu - skończyli już na szczęście roboty na prawym pasie. Muszę przyznać, że bardzo przyjemnie mi się podjeżdżało. Skoczyłem potem na Tamkę i też dobrze mi się kręciło. Później zjechałem nad Wisłę i zrobiłem takie tam z Warszawską Syrenką i mostem Świętokrzyskim:

Mój sprzęt fotograficzny niestety nie powala, więc zdjęcia są ziarniste i chropowate bardziej niż świeżo frezowany asfalt...

Z Powiśla skierowałem się już w stronę domu i tym razem światła już lepiej się układały. Starałem się trzymać mocniejsze tempo, bo nad Wisłą trochę zmarzłem i chciałem się rozgrzać. Całkiem szybko mi się to udało i pomimo tych kilku stopni poniżej zera było naprawdę przyjemnie. Na koniec wskoczyłem na moment na Radiową i można powiedzieć, że widziałem światełka w tunelu ;)

A skoro jesteśmy już przy światełkach... W trakcie jazdy zdarzało się, że lampki odmawiały posłuszeństwa i przestawały świecić. Baterie były świeżutkie - akurat wymieniłem je po tym, jak fabrycznie włożone padły (po niecałych 30 godzinach świecenia w trybie migającym - skrzętnie notowałem! ;)). Może to kwestia mrozu...? Mniej lub bardziej sprawnie udawało mi się je włączać z powrotem, ale jak by nie było - pomijając kwestię bezpieczeństwa - parę razy się zirytowałem. Na szczęście nic we mnie nie wjechało i w jednym, nawet niezbyt zmarzniętym kawałku wróciłem do domu. Było krótko, ale przyjemnie.